Perkembangan dan Peranan Sistem Feudalisme dalam Sejarah Korea
 |
| Kredit: Wikipedia |
Korea merupakan salah satu negara yang terletak di
kawasan Asia Timur Laut. Permulaan sejarah Korea dikatakan bermula pada 2 333
Sebelum Masihi, ketika Raja Tan-gun
iaitu seorang tokoh legenda yang dilahirkan dari syurga dan seorang wanita dari
rumpun yang dihormati telah mendirikan sebuah kerajaan pertama yang bernama Choson.[1]
Perkataan Choson bermaksud “Negeri
pagi yang tenang”. Sementara sejarah mitos Tan-gun
diperdebatkan di antara para sarjana, Korea Kuno dicirikan oleh masyarakat
kesukuan yang terdiri daripada daerah-daerah kecil. Mereka berkembang dan jatuh
sehingga abad pertama sebelum masihi melibatkan 3 kerajaan iaitu Koguryo (37 Sebelum Masihi – 667 Selepas
Masihi), Paekce (18 Sebelum Masihi –
660 Selepas Masihi) dan Silla (57
Sebelum Masihi – 935 Selepas Masihi) telah muncul di semenanjung Korea.[2]
 |
| Kredit: SlideShare |
Korea didiami oleh masyarakat
kesukuan atau berpuak-puak yang terdiri daripada daerah-daerah kecil. Pada
zaman Koguryo yang terbentuk di
sekitar bagian tengah sungai Amnok (Yalu)
adalah yang pertama menjadi kerajaan.[3]
Selepas zaman Koguryo adalah zaman Paekche. Paekche merupakan kerajaan yang terkuat dan aman. Paekche melakukan perdagangan kuas
dengan China melalui perdagangan laut. [4]
Seterusnya kerajaan Silla, yang
secara amnya terlepas daripada pengaruh China. Namun, kerajaan Silla banyak melakukan pembaharuan. Pada
pertengahan abad ke – 6, Silla telah
mengadakan perjanjian dengan kerajaan Kaya
iaitu sebuah kerajaan tetangganya.[5]
Hal ini kerana Tang yang ingin
menakluki Kogurgo dan Paekche. Peristiwa ini membawa kepada
peperangan di antara China dengan Silla sehinggalah
pada tahun 676 Silla mampu
mengalahkan China.
 |
| Kredit: Pinterest |
Kemenangan kerajaan Silla membawa kepada satu kemenangan.
Kerajaan Silla berjaya mengusir
kekuatan China keluar daripada tanah Korea. Sementara itu, bekas masyarakat
kerajaan Koguryo juga berhasil
mengusir kekuatan China dari wilayah Mancuria mahupun dari bagian Utara
Semenanjung Korea, kemudian mendirikan kerajaan Parhae pada tahun 698.[6]
DEFINISI FEUDALISME
Menurut Azmin Ariffin (2006) sistem
feudalisme ialah satu bentuk organisasi politik dan sosial yang mempunyai kelas
atau susun lapis tertentu. Manakala menurut Marc Bloch dalam buku yang berjudul
Feudal Society, feudalisme ialah
masyarakat yang berhierarki yang mempunyai struktur susun lapis tersendiri,
kedudukan, kuasa dan status setiap lapisan ditentukan melalui penguasaan ke
atas tanah.[7]
Hal ini menunjukkan bahawa wujudnya hubungan peribadi diantara Lord atau
pemilik tanah dan Vassal atau pemegang tanah berasaskan ikatan perjanjian
ataupun kontrak. Ini merupakan satu sistem hubungan timbal balas yang
berdasakan perasaan ketaatsetiaan antara dua golongan manusia yang berbeza
status.[8]
Namun, feudalisme terbahagi
kepada beberapa ciri asas bagi memahami mengenai sistem ini. Antaranya ialah
setiap serf iaitu rakyat bawahan
biasanya petani perlu memberi sumpah kesetiaan kepada golongan yang lebih tinggi
daripada mereka. Golongan yang lebih tinggi ini ialah knight atau pahlawan, bangsawan (baron,
duke, lord). Golongan bangsawan mempunyai hubungan secara langsung dengan
Raja.
 |
| Dalam peringkat British. Kredit: Krikki's Kingdom of British Lit |
Punca kekayaan golongan ini ialah tanah yang dianugerahkan oleh Raja. Ciri
yang seterusnya ialah Hubungan bertimbal balas atau vassalage yang dibuat melalui persetiaan seseorang hulubalang
sebagai pengikut atau vassal kepada
seseorang hulubalang lain yang diangkat sebagai tuan atau lord kepada vassal
tersebut.[9]
Seterusnya, harta feudal kebiasaannya
berupa tanah yang menjadi punca kekayaan kepada tuan tanah iaitu raja dan
golongan bangsawan. Tanah dikurniakan oleh raja kepada seseorang lord kemudian
lord pula akan memberikan tanah
kepada vassal bertujuan untuk
mengikat persetiaan. Manakala dalam aspek ketenteraan, wujud kelas-kelas
hulubalang dan perlaksanaan khidmat-khidmat ketenteraan persendirian oleh vassal kepada lord sebagai penerimaan fief.[10]
 |
| Kredit: TimeRef |
Ciri sistem feudal yang
terakhir ialah kuasa pemerintahan dan hak-hak perundangan persendirian yang
dimiliki dan dilaksanakan oleh lord
terhadap vassal serta ke atas rakyat
yang berada di atas tanah-tanah kepunyaan lord.
Selain menguasai tanah, seseorang lord juga
turut berkuasa ke atas sumber ekonomi, pentadbiran, pelaksanaan
undang-undang, mengutip cukai, mengawal institusi ketenteraan dan
institusi kewangannya.
PERKEMBANGAN SISTEM FEUDAL DI KOREA
SISTEM FEUDAL KERAJAAN KOGURYO
Koguryo adalah negeri feudal pertama
yang diasaskan oleh Raja Tongmyong (Ko Ju
Mong) pada 277 SM. Kawasan pemerintahan yang pertama adalah Jolbon tetapi kemudiannya berpindah ke
Jian dan Pyongyang pada tahun 427.[11] Koguryo adalah negeri
yang paling berkuasa dalam sejarah Korea. Ia telah membangunkan ekonomi dan
budaya dan memainkan peranan utama.
Setelah mengalami beberapa
siri peperangan menentang tentera China semasa pemerintahan Raja Kogugwon,
institusi pemerintahan mula diperkuatkan dengan sistem feudalisme. Sistem
feudalisme merupakan sistem yang pada awalnya diamalkan dalam kerajaan Kuguryo.
Tindakan ini dilakukan oleh Raja Sosurim yang telah mencontohi sistem
feudalisme China dengan menaruh kepercayaan rakyat melalui pembinaan kuil
Buddha dan akademik Confusion.[12]
Kemajuan sistem feudal ini
telah menjadikan kerajaan tersebut sebagai kerajaan berkubu yang kuat. Dasar
perluasan kuasa semasa pemerintahan Raja Kwagggeato telah berjaya menguasai
sebanyak 64 buah kubu dan 1 400 buah kampung dan berjaya meluaskan kawasan yang
berpengaruh sehingga ke timur Kerajaan Silla.
 |
| Antara artifak kerajaan Koguryo. Kredit: Ancient Histiry Encyclopedia |
Waris beliau iaitu Raja Changsu,
telah memindahkan ibu kota kerajaan ini ke Lolang
dan menamakannya sebagai Pyongyang
dan telah menjadikan kerajaan ini sebagai sebuah kerajaan yang aman dan kaya
raya selama 70 tahun dengan membenarkan rakyat memiliki 75% kawasan tanah untuk
diusahakan oleh rakyat. Disebabkan golongan bangsawan menjaga hubungan baik
dengan petani, angkatan tentera yang kuat berjaya muncul di setiap tanah yang
dimiliki oleh kerajaan ini dan memaksa kerajaan Paekche berundur ke bahagian
selatan.[13]
Kerajaan pusat juga mula
mengamalkan dasar berbaik-berbaik dengan kerajaan Silla dan membuat pakatan
untuk menyerang kerajaan Paekche. Tetapi disebabkan kerajaan Kuguryo menjadi
kuat dan ingin mengancam kerajaan Paekche dan Silla.
Justeru kerajaan Silla
telah memutuskan pakatannya dengan Koguryo dan berpakat dengan Paekche untuk
menawan dan menguasai kerajaan Kuguryo. Koguryo mula menjadi lemah disebabkan
perebutan tanah dan jawatan dalam kalangan bangsawan menyebabkan para petani
ditindas dan hilang kepercayaan kepada pemerintah dan membawa kepada masalah
dan peperangan dalaman kerajaan Koguryo.
Namun, dalam kerajaan
Koguryo, politiknya dikuasai oleh golongan bangsawan yang bertaraf tinggi,
disusuli dengan bangsawan bertaraf rendah dan para petani. Hal ini kerana
kerajaan ini dibentuk oleh sejumlah besar bangsawan yang merupakan golongan
yang berintektual.[14] Justeru, dalam kerajaan
ini juga turut memperkenalkan sistem feudal yang mempunyai dua lapisan ataupun
kelas sosial yang berbeza iaitu ialah Yangin
dan Cheonim.
SISTEM FEUDAL KERAJAAN PAEKCHE
Paekche merupakan salah satu daripada
negeri-negeri feudal yang ditubuhkan pada akhir abad pertama sebelum masihi di negara-negara
kecil di kawasan Paekche dengan sistem feudal. Kerajaan Paekche bertapak di Hansong (Kwangju, Wilayah Kyonggi hari
ini), tetapi berpindah ke Ungjin
(Kongju, South Chungchong Province hari ini) dan Sabi (Puyo, South Chungchong Province hari ini) dalam tahun 538.[15]
Pakche telah membangunkan
pertanian seperti beras, barli, kacang, kraftangan daripada metalurgi dan logam
pemprosesan, pengangkutan dan perdagangan asing.[16] Barang-barang logam
diproses termasuk mahkota emas, anting-anting emas dan gelang emas. Pemprosesan
logam tanda ia berada pada tahap yang tinggi.
Kerajaan Paekche juga
mengalami beberapa siri peperangan yang teruk mennetang Wei, Xianbei dan
Koguryo. Disebabkan ini, kerajaan ini membina kubu dan muncul sebagai kerajaan
yang terkuat dibahagian selatan kerajaan Puyo sebagai pusatnya. Pada tahun 246
masihi, tentera China cuba untuk menyerang sungai Han tetapi serangan tersebut
berjaya dikalahkan oleh Raja Koi iaitu pemerintah Paekche yang menjadi musuh
utama kepada kerajaan Koguryo.
 |
| Istana lama Paekche. Kredit: Getty Image |
Raja Koi telah melakukan
beberapa pembaharuan dalam sistem feudal dengan cara mengisytiharkan
undang-undang berkaitan bidang bangsawan ke atas kekuasaan tanah, yang mana
bangsawan yang mengambil rasuah perlu membayar pampasan tiga kali ganda
daripada jumlah rasuah yang diterimanya. Manakala para pembesar pula, jawatan
mereka akan dilucutkan dan pembaharuan ini berjaya memecahkan konfederasi
antara puak-puak yang menjadi kelemahan utama dalam kerajaan Paekche.[17]
Semasa pemerintahan raja
Kun Chogo, beliau telah berjaya meluaskan kawasan tanah jajahan ke wilayah
utara dan selatan dengan membunuh raja Kugugwon dan kerajaan ini menjadi
kerajaan yang terkuat dengan sistem feudal yang mengekalkan kuasa para
bangsawan.[18]
Ini membuktikan bahawa golongan bangsawan sangat berperanan penting dalam
sistem lapisan dan feudal dalam kerajaan Paekche. Dengan keluasan wilayah yang
dimiliki, para petani berjaya meningkatkan jumlah pengeluaran makanan dan
sesetengah dari tawanan perang dan masyarakat Koguryo telah memberi taat setia
kepada mereka kepada kerajaan Paekche.[19]
Disebabkan sistem
ketenteraan dan kerajaan yang kukuh melalui sistem feudal yang diperkenalkan,
pada awal abad ke-5 masihi, kerajaan ini menjalinkan pakatan dengan kerajaan
Yamato untuk menyerang kerajaan Silla. Pakatan tersebut gagal dan kerajaan ini
mengalami kekalahan yang teruk disebabkan oleh serangan kerajaan Koguryo yang
berpakat dengan kerajaan Silla menyebabkan kerajaan ini terpaksa berundur 100
batu ke selatan Kongju dan kehilangan banyak tanah jajahan.
Setelah kerajaan ini pulih,
raja Song telah memindahkan pusatnya ke wilayah Puyo dan telah berpakat dengan
kerajaan Silla untuk menawan semula Koguryo. Kedua-dua kerajaan tersebut
berjaya mengalah Koguryo tetapi kerajaan Silla telah berpaling tadah dan
membunuh raja Song, seterusnya menguasi kedua-dua kerajaan tersebut.[20]
SISTEM FEUDAL KERAJAAN SILLA BERSATU
Dalam temph beberapa ratus tahun masihi
peperangan berlaku diantara ketiga-tiga kerajaan hanya disebabkan perebutan
tanah jajahan, kerajaan Silla berjaya menubuhkan kerajaan Silla Bersatu sejak
668 sehingga 935 Masihi.
Penyatuan ini membawa kepada perubahan dalam kerajaan
termasuklah peranan raja yang semakin kuat dan besar. Peranan kerajaan pusat (Kyonju) dan para bangsawan semakin kaya
raya. Hal ini menyebabkan ramai petani menjadi semakin miskin dan para
bangsawan yang ditawan terpaksa melepaskan hak merekan ke atas hamba dan wanita.
Laporan bancian pada abad
ke-9 menyatakan bahawa terdapat lebih daripada 175 000 isi rumah di ibu kota
serta memperlihatkan kekuasaan dan kekayaan kelas pemerintah yang mencatatkan
seorang bangsawan yang memiliki seramai 3000 orang hamba peribadi.
Semasa zaman
Silla juga, pengaruh Buddha telah meresap masuk dalam sistem feudalisme Korea
dengan membentuk satu hierarki baru menerusi kewujudan kuil diraja. Para
bangsawan telah ditetapkan menjadi kepala kuil yang memerintah kuil-kuil biasa
milik kelas bawahan.[21]
 |
| Ratu Seondeok, ratu popular dalam kerajaan Silla. Kredit: Wikipedia |
Sistem feudal yang
seterusnya ialah kerajaan pusat mengenakan cukai yang tinggi kepada tawanan.
Tiada rekod kadar cukai terus meningkat tetapi ia sekadar mencukupi untuk
mengekalkan tentera, armada laut dan gaya hidup mewah golongan bangsawan.
Seterusnya, sistem perhambaan sangat meluas ketika itu kerana kebanyakan rakyat
biasa terpaksa menjual diri mereka untuk menjadi hamba dan satu sistem
penghambaan yang tidak seimbang telah wujud yang menjadi golongan bangsawan
memiliki terlalu banyak hamba.
Dalam mengawal kalangan
bangwasan di kalangan pembesar yang ditawan, satu kaedah yang dilakukan oleh
pemerintah kerajaan Silla dengan melaksanakan sistem tebusan diraja.[22]
Hal ini kerana untuk
memastikan pembesar yang berpengaruh tunduk dan tidak membelot terhadap
pemerintahan Silla, anak atau waris mereka akan diserahkan kepada kerajaan
pusat dan kerajaan pusat akan menjaga tebusan dengan baik dengan cara memberi
pendidikan dan dilayan seperti golongan bangsawan yang lain.
Sekiranya golongan
pembesar cuba melakukan pemberontakan, nyawa anak mereka akan dijadikan cagaran
dan akan dibunuh di depan mereka.[23] Justeru, sistem feudal
ini telah menstabilkan kerajaan Silla bertahan sehingga ke penghujung tahun 900
masihi.
SISTEM FEUDAL DINASTI KORYO
Dinasti Koryo ialah sebuah
kerajaan yang telah menggantikan kerajaan Silla. Dinasti Koryo telah
mengabungkan tiga kerajanan akhir di bawah pemerintahan Wang Kon sebagai raja
pertama dinasti Koryo. Kerajaan ini muncul disebabkan keruntuhan sistem tebusan
diraja, seterusnya pemberontakan dalaman yang disebabkan perasaan tidak puas
hati dalam kalangan pembesar Koguryo dan Pakche.
Sistem feudal semasa
dinasti Koryo terdiri daripada golongan bangsawan Koryo yang mempunyai
pegawai-pegawai awam, pegawai tentera yang berkuasa menjadi pemilik tanah,
menggunakan askar sebagai tentera peribadi mereka untuk memungut cukai
sewenang-wenang daripada golongan petani.[24]
Sistem feudal yang
seterusnya ialah golongan Yangban. Yangban
ialah istilah yang pada mulanya merujuk kepada pegawai-pegawai kerajaan pada
zaman kerajaan Koryo. Apabila raja memeriksa barisan pegawainya yang bertaraf
sarjana berdiri di sebelah kanan, iaitu sebelah timur dan pegawai-pegawai
tentera yang terdiri di sebelah kiri.
 |
| Yangban di Korea. Kredit: Getty Images |
Yangban merujuk kepada dua barisan
pegawai yang membentuk benteng utama kerajaan pusat.[25] Manakala pegawai kerajaan
yang tinggal di luar bandar dikenali sebagai Hyangri yang membawa makna pegawai kampung.[26]
Golongan Yangban dalam
kerajaan Koryo merangkumi pegawai-pegawai kerajaan yang bekerja dalam kerajaan
pusat atau bertugas sebagai pegawai daerah di kawasan luar bandar. Golongan Yangban
diberi tanah sebagai hak istimewa kerajaan dan keadaan kewangan Yangban dijamin
mengikut kedudukan masing-masing.[27]
Golongan yangban dalam kerajaan Koryo merupakan bangsawan iaitu golongan yang mempunyai kedudukan istimewa
sebagai keluarga, kakiktangan kerajaan pusat. Pada dasarnya setiap Yangban
mesti menjalankan tanggungjawab terhadap negara sama ada bertugas sebagai
pegawai atau berkhidmat sebagai Bubyung,
iaitu askar, atau menanggung kerahan tentera untuk menyokong Bubyung.[28]
Mereka diberikan kuasa Jikyeok untuk memungut cukai daripda
orang yang bertani sebagai hadiah untuk perkhidmatan tugas rasmi. Di antara
pelbagai jenis cukai iaitu Yangbanjeon untuk
Yangban yang bekerja sebagai pegawai kerajaan pusat, Inriwijeon untuk golongan Hyangi, pegawai luar bandar, Kuninjeon untuk pegawai atasan tentera
dan Hanryangjeion untuk askar yang
bertugas di kawasan luar bandar.[29]
Mereka yang diberikan Jikyeok ini menjadi Jeonju, iaitu pemilik tanah dan mereka dikehendaki mengenal tanah
sendiri dan mengawal petani-petani untuk mengerjakan tanah tersebut. Dengan
ini, mereka dapat mempunyai kuasa pemerintahan di kawasan tersebut yang diagih
melalai sistem feudal yang berdasarkan kuasa.
Di samping itu, tanah ini
diwariskan kepda keturunan mreka bersama dengan kedudukan khas mereka. Pada
penghujung kerajaan Koryo, terdapat banyak aduan daripda golongan petani kerana
ramai pemilik tanah ingin memungut cukai daripda tanah yang sama. Masalah ini
diselesaikan baik oleh Lee Sungkye yang
memansuhkan Sajeon iaitu kawasan
tanah bebas cukai pada penghujung kerajaan Koryo.[30]
Pada asalnya, Yangban
mengarah rakyat tempatan agar mereka meneroka kawasan tandus memungut cukai
daripada rakyat sebagai pemilik tanah apabila mereka mempunyai kuasa politik
dalam sesuatu kawasan dengan ini mereka mampu meluaskan tanah pemerintahnya.
Bagi kerajaan pusat, tanah tidak menyumbang kepada pendapatan kewangan kerajaan
dan ia boleh menyebabkan kesukaran dalam pemerintahan akibat daripada perasaan
ketidakpuasan hati rakyat. Untuk tujuan itu, pihak kerajaan memberi kuasa
pungutan cukai kepada individu-individu tertentu terhadap tanah tersebut.[31]
Sistem hierarki kerajaan
koryo mempunyai dua golongan utama iaitu Yangin, Cheonin atau Nobi.[32] Golongan Yangin
merangkumi kakitangan kerajaan dan askar kerahan manakala Cheonin atau Nobi
menawarkan tenaga kerja dan hasil pengeluaran mereka kepada tuannya.
Sistem hierarki
ini berasal daripada masyarakat kuno China, namun kerajaan Koryo
mengimplementasikan sistem ini kepada seluruh rakyat secara paksa dan mengubah
kaedahnya mengikut keperluan kerajaan. Dalam sistem hierarki ini, golongan Nobi
dianggap sebagai golongan yang dimiliki oleh tuan tanah mereka maka boleh
dijual dan dibeli.
Pada hakikatnya, jumlah golongan ini bertambah pada awal
kerajaan Choson dan kedudukan mereka bersifat fleksibel kerana terdapat
golongan petani yang sanggup menjadi Nobi dengan rela hatinya kerana dapat
mengelakkan kewajipan terhadap negara dan menjalankan kehidupan yang lebih
stabil dan ada juga mereka yang melarikan diri untuk memilih tuan mereka
sendiri.[33]
Kesimpulannya, banyak perubahan dalam sistem feudal pada zaman dinasti Koryo.
SISTEM FEUDAL DINASTI CHOSON
Dinasti choson merupakan kerajaan
asimilasi antara bangsa Korea dan Monggol dan diasaskan oleh Yi Songgye dan
memindahkan kerajaan pusat ke Hanyang (Seoul) dan masih mengamalkan banyak
polisi pentadbiran kerajan Silla. Di era pemerintahan zaman ini, pelbagai
pembaharuan dalam sistem feudal yang telah dilakukan seperti memperkenalkan
kaedah pentadbiran Choson, Kyongje
Yukchon dan memperkenalkan kuasa kepada Kaeguk Kongsin dalam majlis
penasihat atau Topyongguisasi.[34]
Raja Sejong merupakan orang
yang bertanggungjawab dalam menyusun semula dasar-dasar persempadanan dan hak
milik tanah. Beliau telah mendirikan intitusi Chinpyonjong untuk mengkaji undang-undang Kuno dan institusi lama
China.[35] Beliau juga telah membuat
peta persempadanan kerajan Choson yang diperluaskaan oleh nenek dan ayahanda
beliau untuk melindungi para bangsawan dan petani daripada ancaman musuh.
 |
| Raja Sejong. Kredit: Wikimedia |
Yangban dalam kerajaan
Choson mempunyai kedudukan yang berbeza. Hal ini kerana Yangban dalam kerajaan
Choson merupakan kumpulan elit dalam pemerintahan, baik di ibu kota mahupun di
luar bandar dan mereka membentuk satu kumpulan untuk bersaing dengan kumpulan
Hyangri.
Walaupun bagaimanapun, golongan Yangban dalam kerajaan Choson tidak
mempunyai kedudukan atau jawatan dalam institusi kerajaan tetapi ia memberikan
kedudukan sosial yang dihargai dalam lapisan masyarakat[36]. Namun, kebanyakan
Yangban dalam kerajaan Choson terdiri daripada individu-individu yang pernah
memegang jawatan kerajaan pusat tetapi mereka mesti berusaha untuk mengekalkan
kedudukan sosial mereka.
Kedudukan sosiol golongan
wanita sangat berkaitan rapat dengan sistem feudal dalam dinasti Choson. Sistem
hierarki Choson menggunakan Yangcheoje
China yang mengasingkan golongan Yangin dan golongan hamba. Sejak abad
ke-17, kedudukan hamba berubah mengikut Jongmobeod
iaitu sekiranya si ibu merupakan Yangin, iaitu orang awam, anaknya digolongkan
sebagai Yangin supaya di harus menanggung tanggungjawab sebagai rakyat seperti
kerahan tentera.
KESIMPULAN
Kesimpulannya, konsep feudalisme dan
peranan feudala dalam sejarah kerajaan awal di Korea sangat berbeza dengan
perkembangan sistem feudal di eropah. Hal ini disebakan penguasaan tanah oleh
golongan bangsawan taraf tinggi terhadap bangsawan taraf rendah dan juga
penguasaan tanah oleh golongan bangsawan taraf rendah terhadap golongan petani.
Justeru, sistem yang memperkuatkan kerajaan awal Korea ialah sistem ketenteraan
dan perluasaan meluaskan tanah jajahan. Ini terbukti dalam setiap kerajaan awal
di Korea. Dimana, feudalisme di Korea ianya diperintah oleh dinasti-dinasti
yang berbeza iaitu setiap kerajaan yang menang dalam peperangan.
Kemunculan dinasti-dinasti
baru ini memberi impak yang positif, buktinya wujud pelbagai pembaharuan dalam
pemerintahan, golongan bangwasan, tanah dan golongan petani. Konsep feudalisme
telah mewujudkan kelas sosial yang berbeza antara lapisan masyarakat.
Perbezaan
ini paling ketara apabilan bangsawan yang mempunyai kedudukan tinggi akan diberi
tanah manakala bangsawan kelas tinggi dan melalui tanah yang diberi telah
mewujudkan kelas sosial di Korea. Kejatuhan kerajaan Choson telah menjadi
penanda berakhirnya sistem beraja dan feudalisme dalam sejarah pemerintahan
kerajaan-kerajaan lama Korea.
- Mr. Lolento
- Mr. Lolento
[1]
Pelayanan Inforrmasi Korea, Fakta-Fakta
Tentang Korea, Seoul: Percetakan Samhwa Korea, 1995, hlm.15.
[2] Ibid.
[3] Ibid.
[4] Ibid., hlm.18.
[5] Drs.
Leo Agung S.M.P., Sejarah Asia Timur,
Yogjakarta: Ombak, 2012, Hlm.142.
[6] Ibid.,
[7]
Lewis, James and Amadu Sesay, Korea and Globalization: Politics, Economics and
Culture. London: Routledge Curzon, 2002, hlm.71.
[8]
Ibid.,
[9]
Ibid.,
[10] Ibid. hlm.72.
[11] Pettid,
Micheal J, Korean Cuisine: An Illustrated
History, London: Reaktion Books, 2008, hlm.31.
[12] Ibid.,
[13] Ibid.,
hlm.36.
[14] Yi,
Phong Do and Tae-Young Choe, An
Introduction to the History of Acient Korea, Fairbanks, AK: Korean Studies
Program, University of Alaska, 1990, hlm.128.
[15] Ibid.,
[16] Ibid,
hlm.129.
[17] Michael
J Seth, A Concise History of Modern Korea, Rowman: Littlefield Publishers, UK,
2010, hlm.231.
[18] Ibid.,
[19] Phong
Do and Tae-Young Choe, An Introduction to
the History of Acient Korea, Fairbanks, AK: Korean Studies Program,
University of Alaska, 1990, hlm.134.
[20] Ibid.,
[21] Phong
Do and Tae-Young Choe, An Introduction to
the History of Acient Korea, Fairbanks, AK: Korean Studies Program,
University of Alaska, 1990, hlm.134.
[22] Ibid.,
[23] Ibid.,
[24] Pettid,
Micheal J, Korean Cuisine: An Illustrated
History, London: Reaktion Books, 2008, hlm.31.
[25] Ibid.
hlm.41
[26] Kim
kuem hyun, Yangban: golongan pemerintahan
tradisional korea, Korea: the Academy of Korean studies, 2013, Hlm.7.
[27]
Ibid., Hlm.8.
[28]
Ibid., Hlm.16.
[29] Kim
kuem hyun, Yangban: golongan pemerintahan
tradisional korea, Korea: the Academy of Korean studies, 2013, Hlm.7.
[30] Ibid.,
hlm.19.
[31] Ibid.
[32] Ibid.
[33] Kim
kuem hyun, Yangban: golongan pemerintahan
tradisional korea, Korea: the Academy of Korean studies, 2013, Hlm.7.
[34] Ibid.,
25
[35] Ibid.,
hlm.26
Pelayanan Inforrmasi Korea, 1995,
Fakta-Fakta Tentang Korea, Seoul:
Percetakan Samhwa Korea
Drs. Leo Agung S.M.P., 2012, Sejarah Asia Timur, Yogjakarta: Ombak
Lewis,
James and Amadu Sesay, 2002, Korea and Globalization: Politics, Economics
and Culture. London: Routledge Curzon
Yi, Phong Do and Tae-Young
Choe, 1990, An Introduction to the
History of Ancient Korea, Fairbanks, AK: Korean Studies Program, University
of Alaska
Michael J Seth, 2010, A Concise
History of Modern Korea, Rowman: Littlefield Publishers, UK
Phong Do and Tae-Young Choe, 1990,
An
Introduction to the History of Acient Korea, Fairbanks, AK: Korean Studies
Program, University of Alaska
Pettid,
Micheal J, 2008, Korean Cuisine: An
Illustrated History, London: Reaktion Books
Kim Kuem Hyun, 2013, Yangban: golongan pemerintahan tradisional
korea, Korea: the Academy of Korean studies
Tiada ulasan:
Catat Ulasan